Jan Fennell

[vint3r]

Witam serdecznie!
To mój pierwszy post, więc się przedstawię:-)
Nazywam się Gosia i jestem z Lublina. Zafascynowana bulterierami jestem już od paru dobrych lat.

Założyłam ten wątek, aby podzielić się moimi wątpliwościami do metody Jan Fennell.
Po przeczytaniu książki „Zapomniany język psów” byłam wprost oczarowana metodami wychowania autorki, wszystko wydawało się takie proste i sprowadzało się w sumie do jednego problemu – pozycji Alfa w stadzie. Na początku oczywiście byłam zdziwiona bezdusznością Jan, bo jak tu ignorować swojego psa (metoda 5 minut) jednak im dalej zagłębiałam się w lekturę Fennell coraz bardziej przekonywała mnie do swoich racji i wydawało mi się to wszystko coraz bardziej sensowne.
Oczywiście po przeczytaniu całości zapomnianego języka psów poszperałam sobie w Googlach, aby znaleźć opinie na jej temat i spotkałam się z wieloma głosami krytyki. Np. tutaj:
http://ulubiency.wp.pl/kat,1010805,titl ... omosc.html
Chciałabym usłyszeć wasze opinie na ten temat i jak ta metoda działa w przypadku bulterierów.
Pozdrawiam.

[roberta]

[aga]

dokładnie! ale to wspaniałe psy, uwielbiam ich charakterek, życzę cierpliwości

[Bastuś]

Też jestem z Lublina i mam bulka Bastea:) co do ksiązki tej Pani to tez spotkałam się z krytyką. Osobiście nie czytałam tej akurat ale inne " Zaklinacz psów", "Przechytrzyć psa" "Okiem psa". Ciekawe do poczytania, rozjaśniają umysł szczęśliwego posiadacza bulka ( tak było w moim przypadku) ale i tak twierdzę że najlepszym źródłem wiedzy jest to forum.

[alpurczino]

Przeczytałam wyżej wspomniana książkę- a gdy Tito miał ok pół roku- zjadł ją pewnie była przepyszna
na początku zrobiła na mnie pozytywne wrażenie- nooo jest dobra dla ludzi którzy nigdy nie mieli psa hihihi, moim zdaniem jest zbyt ogólna

przeczytałam też inne książki, rozmowy z hodowca i oczywiście obowiązkowo FORUM - które myślę jest najlepszą kopalnią wiedzy o bullach

wszystko wychodzi w "praniu " gdyż każdy pies jest inny,
co do ogólnego wydźwięku książki iż wszystkie problemy z psem opierają na jednej teorii dominacji myślę ze to przesada :

np problemy z niszczeniem- pies uważa się za przewodnika stada, gdy wychodzimy z domu , traktuje nas jak szczeniaka, który opuścił dom a on nie wie kiedy wrócimy, i czy wrócimy dlatego ze zgryzoty dewastuje dom!
są oczywiście pożyteczne porady że najpierw my jemy a później pies( p..s nigdy nie udawałam ze jem psu z miski )

albo ze psa nie powinniśmy traktować po partnersku

psy do szczęścia potrzebują 3 rzeczy- przeczytane i obejrzane w kilku żródłach
1. wybieganie sie, dużo ruchu , zabawa
2. dyscyplina- jasno ustalone reguły, konsekwencja w działaniu
3.pieszczoty i mizianie( u osobników bardziej dominujących ograniczanie pieszczot)

[JonSnow]