Wzorzec rasy
Bullterrier miniaturowy zalicza się do III grupy FCI.
Czyli do grupy terrierów do sekcji 3: Terrierów w typie bull.
Wygląd ogólny:
Mocno zbudowany i umięśniony, proporcjonalny i ruchliwy. Sprawia wrażenie żywotnego, rezolutnego i inteligentnego. Jego unikalną cechę stanowi opadająca linia kufy ( downface) i jajowaty kształt głowy. Niezależnie od wzrostu, psy powinny mieć wygląd samczy, a suki suczy.
Charakter
Bulterrier jest nazywany gladiatorem psiego rodu. Pełen ognia i odwagi. Charakteryzuje się zrównoważonym usposobieniem i potrafi być zdyscyplinowany. Choć jest psem upartym, ma wyjątkowo dobre nastawienie do ludzi.
Głowa:
Długa, mocna i masywna po koniuszek kufy, ale nie toporna. Oglądana z przodu jest jajowata i doskonale wypełniona, bez wklęśnięć i załamań. Profil łagodnie zagina się ku dołowi od szczytu czaszki po truflę nosową. Mózgoczaszka między uszami jest prawie płaska. Trzewioczaszka: Trufla nosowa czarna, jej koniuszek opada do dołu. Nozdrza są dobrze rozwinięte. Wargi o gładkich liniach, ściśle przylegające. Uzębienie: żuchwa mocna i głęboka. Zęby są zdrowe, czyste, mocne, dobrej wielkości, regularnie rozstawione. Regularny i kompletny zgryz nożycowy, to znaczy, że siekacze szczęki przykrywają ściśle siekacze żuchwy i są ustawione pionowo. Oczy wąskie, ustawione skośnie, trójkątne, głęboko osadzone w oczodołach, czarne lub tak ciemnobrązowe, że wydają się prawie czarne, spojrzenie jest przeszywające. Odległość od czubka trufli nosowej do oka powinna być wyraźnie większa niż odległość od oka do guza potylicznego. Oczy niebieskie lub częściowo niebieskie są niepożądane. Uszy małe, cienkie i blisko siebie osadzone. Pies musi je umieć trzymać pionowo uniesione.
Szyja:
Mocno umięśniona, długa, oglądana z profilu łukowato wygięta, zwęża się od łopatek ku głowie, nie może być luźnego podgardla.
Tułów:
Powinien być ładnie zaokrąglony z widocznym wysklepieniem żeber i znaczną głębokością klatki piersiowej, mierzoną od kłębu do mostka. Mostek jest bliżej ziemi niż brzuch. Grzbiet krótki i mocny. Linia grzbietu za kłębem jest prosta. Lędźwie lekko uwypuklone. Szerokie i muskularne. Klatka piersiowa widziana od powinna być szeroka (szeroki front). Linia dolna od mostka ku słabiznom jest zgrabnie wygięta ku górze.
Ogon:
Krótki, nisko osadzony, noszony poziomo. Gruby u nasady, zwęża się stopniowo ku koniuszkowi.
Kończyny:
Kończyny przednie o silnych, okrągłych (w przekroju poziomym) kościach, dających psu mocne oparcie. Ustawione są całkowicie równoległe. U dorosłego psa długość kończyn przednich od ziemi do łokcia, powinna być mniej więcej taka sama jak głębokość klatki piersiowej. Łopatki mocne i muskularne, ale nie przeładowane. Powinny być szerokie, płaskie i dobrze przylegające do klatki piersiowej. Od dołu ku górze zgrabnie pochylają się ku tyłowi i tworzą z ramieniem prawie prosty kąt. Łokcie proste, mocno przylegające. Śiódręcza pionowo ustawione. Kończyny tylne widziane od tyłu są równoległe. Uda muskularne. Stawy kolanowe dobrze katowane. Podudzia mocne. Stawy skokowe dobrze katowane. Śródstopia krótkie, o mocnej kości aż po łapy. Łapy zwarte, w obrysie okrągłe, o dobrze wysklepionych palcach.
Ruch:
Ma być widoczne, że pies jest dobrze związany, bowiem pokrywa teren krokiem regularnym i swobodnym, charakterystyczny jest długi, dynamiczny wykrok. W kłusie kończyny przednie i tylne pracują równolegle, gdy nich jest szybszy mogą zbliżać się do siebie. Kończyny przednie mają dobry wykrok, a tylne przy regularnym ruchu bioder i elastyczności stawów kolanowych i skokowych dają dobry napęd.
Skóra:
Ściśle przylega do ciała.
Okrywa włosowa:
Włos krótki, przylegający, jednolitej struktury, lśniący, twardy w dotyku. Zimą pies może mieć miękki podszerstek.
Umaszczenie:
u białych psów czysto białe. Pigmentacja skóry i łaty na głowie nie stanowią wady. U psów kolorowych kolor powinien dominować nad bielą. Przy psach równej klasy, psa pręgowanego powinno oceniać się wyżej. Dopuszcza się pręgowanie czarne, płowe i rude, a także trójkolorowość. Umaszczenie białe nakrapiane lub z przesianiem jest wadliwe. Błękitne i czekoladowe jest wysoce niepożądane.
Wzrost i waga:
Wysokość w kłębie nie powinna przekraczać 35,5 cm. Pies powinien sprawiać wrażenie masywnego, jak na swój wzrost. Nie ma limitu wagi. Budowa ma być proporcjonalna i harmonijna.
Wady:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od stopnia odstępstwa.
Uwaga:
Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra umieszczone w worku mosznowym.
